Hoi hoi hoi iedereen

Mijn laatste verslagje vanuit Kanchanaburi. Morgen trek ik eindelijk verder, richting zuiden. Zon zee en strand dus ;-) De voorbije nacht verliep nog steeds niet zoals het zou moeten. Om de 1 of andere reden vrees ik de nachten. Het zijn echt de momenten waarop je meest nadenkt of piekert, of wat dan ook. Ik heb mij een hele dag goed geamuseerd, contact gelegd, samen gaan eten, iets gedronken,.... Maar op het moment dat ik terug in mijn kamer kom slaat het in mijn buik. Het is vreemd en wederom kan ik het niet begrijpen.

Deze ochtend wordt ik gewekt door het geschetter van een thaise madameke. Toen ik gisteren door de gang liep zag ik er eentje die een kamer binnen ging en daar vervolgens tegen zichzelf stond te babbelen en te lachen als een heks. Hmmm....

Daar is ze weer, dacht ik! Ze was duidelijk bezig met de kamer naast mij een grondige beurt te geven, daarbij verlichtte ze haar werk door geregeld eens hard te beginnen schateren. Of was er nu toch iemand bij? Hoe dan ook, het ontnam mij de zin om nog eventjes rustig te blijven liggen.
Aan de dag beginnen dan maar! Vanuit mijn heerlijke frisse kamer ging in de hitte tegemoet, het beloofde alvast een hete dag te worden! Ik had me voorgenomen om vandaag een bezoekje te brengen aan de tiger temple. Een plaats waar monikken voor tijgers zorgen. Ik zou me ook informeren over de busuren en bedacht om eventueel samen met Andrea naar het busstation te rijden\, zij vertrok vandaag immers al. Ik kon haar echter niet vinden en toen ik de fietsen ~ for rent ~ zag staan nam ik me voor om het busstation met de fiets te gaan zoeken. Maar eerst zou ik van hostel veranderen. De rainbow lodge die vorige keer vol zat was 100 bath goedkoper en als ik hier dan toch nog een nachtje zou blijven kon ik beter wat geld besparen. Ik had geluk, er was nog 1tje vrij! Ik snelde naar mijn kamer en propte als in mijn twee zakken, gaf mijn sleutel af, bedankte en installeerde mij bij de gebuurs :-) Een klein bungalowtje met eigen badkamertje en airco. Mooi Mooi Mooi! Was dit maar eerder vrij geweest!
Terwijl ik op mijn fiets zat voelde ik een vreemd gevoel aan mijn vinger, mijn pink dan nog wel. En voor degenen die er altijd van gedroomd hebben, ewel kijk, mijn lange pinknagel is op mysterieuze wijze gesneuveld, maar ik heb er nog steeds ene aan mijn andere vinger he!!
Mijn zoektocht naar het busstation verliep niet erg vlot, toen ik namelijk in het stadscentrum aankwam leek deze heel druk en groot te zijn, aangezien ik anderhalf uur later al moest klaar staan voor mijn tijgertrip kon ik niet het risico lopen om nu te verdwalen, dus keerde ik terug.

Samen met twee andere koppels kropen we in de overdekte pick up en reden naar de tijgers.
De kosten aan de ingang waren echter iets meer dan ik gedacht had, ma ja soit, we zijn op vakantie zeker....? Het hele complex was redelijk groot en naast tijgers liepen er ook grote zwarte behaarde zwijnen, herten, kippen, pauwen en indische koeien (ge weet wel, ik ken hun echte naam niet) rond. Uiteraard niet bij de tijgers nee, zo slim zijn ze wel.
We mochten met de begeleiding elk om beurt bij de tien tijgers gaan. De ene pakte je bij de hand en de ander nam je fototoestellen om fotos te trekken. Ze zeiden waar je moest gaan zitten en hoe je moest aaien. Ik heb vijf tijgers geaaid!!!! Best nog ruig, die pels. Maar wat een prachtbeesten!!! Waauw!! Al zou ik er niet graag een knuffel van krijgen, ze zijn echt gigantisch!
Een meisje probeerde me te overhalen om me in te schrijven voor de speciale show. Dan werden ze losgelaten, speelden en vochten in het water,.... ~its soooo worth it, i promise you!!!~ Maar de prijs lag me nu net een beetje te hoog dus na wat twijfels bedankte ik vriendelijk!
Ik liep nog wat rond in het park en zag de monikken poseren met de tijgers. Hun lijven stonden vol van de tattoos, iets wat je niet echt zou verwachten van zo n persoon toch? Mss zijn het nog felle bikers geweest, he Gino ;-)
Eenmaal terug in Kanchanaburi nam ik mij een boekje en plofte me neer op 1 van de vele terrasjes, vergezeld van een ice cacao!

De trotterstraat hier heb ik waarschijnwel wel al een tien keer afgedweild. Je vindt er heel wat restaurantjes en bars, alsook tal van massagesalons waar blanke mannen languit liggen te genieten terwijl de thaise meisjes met hun voeten spelen. Toegegeven, je ziet er ook geregeld een vrouw liggen!
In de restaurants hangen voortdurend een vijftal meisjes rond. Als er iemand passeert proberen ze deze met hun lieve glimlach en hun hoge stemmetje te overhalen om iets te consumeren.
En dan zijn er tenslotte nog de 10 kleine bars aan het begin van de straat. Ik kom er altijd langs wanneer ik naar mijn hostel ga. Omstreeks 18u zie je de meisjes in de weer met make up en spiegeltjes. Zichzelf aan het preparen voor de talrijke mannen die zich daar s avonds komen nestelen. Als ik dan s avonds laat rond 23u opnieuw passeer zie ik de blanke grote handen op hun bruine slanke billen. De muziek staat luid, de meisjes fladderen rond de (veelal oudere, maar soms ook jongere mannen) als de muggen rond mij. Iedereen lacht, maar misschien niet allemaal even oprecht.....
De Thaise meisjes....mja...Ze zijn best knap met hun blinkende dikke gitzwarte haren, hun kleine slanke gestalte, hun eeuwige glimlach met perfecte tanden en hun onberispelijke geelbruine huid. Ik vraag me af hoe ze dit leventje ervaren. Worden ze dit als kind ingepompt?
Dromen ze hiervan? Van een blanke man, ongeacht welke leeftijd of welk uiterlijk? Of doen ze het uit noodzaak? Hebben ze uberhaupt zoiets als ~een keuze~, ~ een vrije wil~??
En die arme thaise jongens, hopelijk krijgen zij ook nog eens af en toe een kans om een meisje te strikken! Ah ja misschien bekijken ze het hier wel helemaal anders dan wij denken. Dit zijn immers maar de woorden en de gedachten van een, toch wel, redelijk feministe, nietwaar...? Die term kennen ze hier wellicht niet...

Ik stel het misschien wat cru en ik wil zeker niet beweren dat al deze meisjes een wreed leven hebben of tegemoet gaan ofzo, maar toch, op den duur lijkt het zo...zo... ~normaal~.
Ik durf te geloven dat heel wat single mannen hier te kampen hebben met ~zwak vlees~. Anderzijds, hoe dicht kan je de kat bij de melk zetten...?

Je ziet, mijn gedachten draaien hier op volle toeren. Ik ga nog rustig iets drinken vooraleer ik terug keer naar mijn gezellig bungalowtje. Helaas was ik vergeten dat het vandaag vrijdagavond is, en in de weekends hebben ze hier een ~discoraft~. Een bamboo raft met een grote hut erop waar gedronken en gezopen wordt tot en met, begeleid door luide boenkende muziek.... En mijn bungalowtje ligt uiteraard, hoe kan het anders, langs de rivier.... Zucht....

Lieve mensen, morgen verleg ik. Tot dan!

Heel veel liefs!!

Feministische Joke