Onze eerste dag in Maleisië start met een verrassing! Ik had de wekker van mijn gsm om 10u gezet, maar was ook zo slim geweest om te vergeten de klok op Maleisisch uur te zetten... Dus omstreeks 20 voor 12 schiet ik wakker en kijk om me heen. Zowel Sven als Kaat liggen nog te slapen. Onmogelijk toch! Zelfs Kaat?? Ik wandel naar het venster en open het gordijn om even naar buiten te piepen. De hitte straalt me tegemoet! Dat belooft voor straks, als er geen venster meer tussen mij en ‘buiten' zit! Langzaamaan worden ook Sven en Kaat wakker, verbaasd over het uur, die verklaard wordt door mijn flater. Het ontbijt is voorbij, dat hebben we gemist, maar het heeft ons toch deugd gedaan om eens lekker lang te slapen! Na een verfrissende douche stappen we de warmte tegemoet. Het is om te smelten... We wandelen langs het waterfront en nestelen ons in één van de restaurantjes om onze eerste echte Aziatische maaltijd te nuttigen... Ik kies een chickenburger :-D :-D and off course mijn eerste (maar zeker niet laatste) pineapple juice! Heerlijk! Kaat is natuurlijk meteen enthousiast over het eten hier. Had ik ook niet anders verwacht. Na de rekening te hebben gevraagd, deze eerst volledig te hebben uitgepluisd om te zien wie nu wat moest betalen, waarop één van de dienster spontaan het blaadje van onder onze neus gritste om te zeggen dat ze zich vergist had, betaalden we en gingen er vandoor. Het was de bedoeling om in het visitor's centre te raken zodat we onze overnachting voor Bako National park konden boeken, maar achteraf zou blijken dat we volledig de verkeerde kant uit wandelden... Hoe dan ook, we gingen op verkenning in Kuching, haalden geld af, wachten op Sven die er bijna 20 minuten over deed om een nieuwe filter voor zijn kodak aan te schaffen en belanden uiteindelijk in het bureau van toerisme. Daar vroegen we een kaartje en ontdekten zo dat we helemaal nog niet in de buurt van het visitor's centre geweest waren... Het was ondertussen al vier uur en het leek me geen slecht idee om een beetje door te zetten want vele dingen zijn hier om vijf uur al gesloten. Zo gezegd zo gedaan, allen daarheen! Ware het niet... dat de regen er plotseling een stokje voor stak. De eerste druppels konden we nog trotseren, we komen tenslotte van België. Maar algauw volgde een enorme plensbui die ons toch verplichtte om eventjes te schuilen. Onderweg werden we spontaan aangesproken door een breedglimlachende bouwvakker (ja ze zijn toch overal hetzelfde die bouwvakkers). Hij vroeg ons waar we vandaan kwamen, hoe lang we hier bleven en waar we naar op zoek waren, dan toonde hij ons waar we moesten zijn. Zijn collega's aanschouwden alles met een brede grijns. Vriendelijke man, hoe dan ook! We stopten nog even bij een reisbureau, maar de prijzen voor de excursies swingen de pan uit, dus dat werd een ‘njet!'. En zo kwamen we uiteindelijk terecht bij het visitors centre...en waren we natuurlijk te laat, het was net twee minuten gesloten... Beter nog zelfs, morgen en overmorgen (zaterdag en zondag) gingen ze niet meer open. Dat wou zeggen dat Bako zondag moeilijk ging kunnen doorgaan... Tenzij we een mailtje stuurden om te reserveren? Hoe dan ook, we wandelen nog een eindje door en kwamen terecht bij Alladin's paleis met gouden torentjes en een kerkhof errond. De graven waren heel somber en rond elke steen hangt een sjaaltje. Waar zou dat voor dienen...? Moeten we eens voor informeren. Tijdens het terugkeren wandelen we door chinatown, veel is er niet meer te zien want bijna alles is al dicht. We springen hier en daar nog een hostel binnen om de prijzen en kamers te checken. Onze hostel is dan wel méér dan ok maar de prijs ligt mij net iets te hoog. Ik moet immers nog zes maand toekomen... Terug in de hostel word ik aangesproken door een gast die me vraagt of ik geen zin heb om iets mee te gaan eten. Ze gaan met een klein groepje van daar naar de ‘blablabla'. Lijkt me wel een leuke gelegenheid om eens wat mensen te leren kennen en eerlijk... Ja tis wel een knapperd ;-) Sven en Kaat gaan akkoord en even later zitten we met een bende van tien man in het restaurant. Er wordt wel wat gesociallised maar het is niet echt wat we ervan verwacht hadden. En het eten is nogal aan de dure kant... maar al bij al toch wel lekker. Er wordt wat heen en weer gebabbeld over wie wat al gedaan heeft, wie van waar is en hoelang reist, wat de moeite is,... En tenslotte vertrekken we naar een cafeetje ernaast. De ‘leader of the gang' (één van de twee knappe duitsers) wordt meteen aangesproken door een groep maleisen, krijgt een pot aangeboden om te proeven en keldert het in één slok naar binnen. Er wordt luid gelachen en geapplaudiseerd! Wat een held... ;-) Het is echter niets voor ons drie en het lukt ook niet heel vlot om contact te leggen met de anderen dus besluiten we om terug te keren naar de hostel. We maken nog een ommetje, drinken toch nog een drankje op een terras en belanden tenslotte nog even op het dakterras van de hostel. Het is ondertussen al laat. Morgen zou het een ‘feestdag' zijn en zou er een stoet over straat lopen. De mannetjes van de hostel vallen echter uit de lucht en weten van niets. We zien wel wat het brengt. Op de planning staat alvast om de oerang oetans te gaan bewonderen in de namiddag! Een must do! Spannend....!

De tweede dag begint nog net binnen de ontbijt uren. Om kwart na tien zitten we op het dakterras te genieten van een simpele eerste maaltijd. Een geroosterd boterhammetje met confituur, enkele stukjes watermeloen en een glaasje lemon juice. Meer moet dat ook niet zijn! We zijn al blij dat het geen rijst is ;-) Sven heeft de hele nacht liggen hoesten, Kaat heeft liggen snurken. Ik voelde me precies op de boerderij, aan de ene kant iemand die ligt te knorren als een varken, aan de andere kant iemand die ligt te hoesten als een hond en ik morgen zo vies gelijk een paard! Mijn humeur viel al bij al nog wel mee, maar veel slapen had ik niet gedaan. Sven zag er ook niet echt fris uit en voelde zich ook helemaal niet zo. Hij besloot een dokter te gaan bezoeken. Een klein griepje, zo bleek. Hij besloot om terug in zijn bed te kruipen zodat hij vanmiddag toch kon meegaan naar de apen.
Een man kwam op de deur kloppen en vroeg of we wilden gaan betalen als we van plan waren nog een nachtje te blijven. We besloten nog één nacht in het leuke, maar duurdere hostel door te brengen. Kaat ging gaan betalen en kwam eventjes later met een andere boodschap terug... ‘Er waren net mensen die wilden boeken voor de oerang oetans, maar dat meisje achter de balie zei dat het geen goed idee was om in de namiddag te gaan, het is veel te warm vandaag en we zullen waarschijnlijk geen apen zien,....' Oei, wat nu gedaan...? We besloten om onze trip te verzetten naar morgenvroeg, het kon toch niet zijn dat we speciaal gingen en dan niets zagen??! Nee, dan maar vroeg uit de veren morgen en iets anders doen vandaag, maar wat?? In de lonely planet stond iets over de ‘santubong wetlands'. Dat zou een boottocht zijn waar je krokodillen, speciale dolfijnen, proboscis apen en vuurvliegjes kon spotten. Sprak mij enorm aan! Dus gingen we (Kaat en ik) de stad in op zoek naar het reisbureau die ons dé goedkoopste prijs zou bieden! Maar we vergaten een beetje dat het zondag was en menig reisbureau's dus gesloten.... Toch vonden we er eentje en besloten om daar onze namiddag trip te boeken. Beetje buiten budget, maar laat ons eerlijk zijn, we konden toch niet nog een hele dag niets doen??? We bezochten ook een vijftal hostels op zoek naar een plaatsje voor morgen. Het leek wel alsof we op ‘kottocht' waren. Alle kamertjes die we zagen waren echter te klein naar ons goesting, hoe dan ook, morgen gingen we er ene moeten uitkiezen!
Na een middagpauze maakten we ons klaar. We wilden graag nog eventjes een bezoekje brengen aan de ‘weekend market' maar toen we we hoorden dat die een half uur wandelen van ons lag moesten we die plannen echter opbergen... Even later zaten we samen met een Singaporees (???) koppel in het busje. We arriveerden bij een aanlegsteiger waar we de grappigste beestjes zagen! Een amfibie! Een soort vis die ook op het droge springt. Ik ben de naam vergeten, maar ze waren mega de max en zagen er zo ‘evolution' achtig uit!! Er liepen ook honderden krabbetjes die je maar zag bewegen wnn je zelf bewoog. Ze hadden de prachtigste kleuren!! Felblauw, geel, rood,... Heel tof! Die mensen moeten toch wel eventjes gelachen hebben met de fascinatie van de vreemde blanke scheten voor de diertjes die zij dagelijks zien!!! Wat later kwam er nog een groep met zestien singaporezen (jaaaaaa weet ik veel wat de juiste naam is) af!!! We waren euh... omsingelt!! De gids toonde dan ook veel meer intresse in de twee blanke jongedames! Whoop whoop! :-D
Het eerste uurtje op de boot was een beetje saai. We kwamen maar niets tegen en buiten een babbeltje met de sympathieke gids was er niet veel te doen. Net op het moment dat voor een derde keer mijn ogen wegdraaiden en mijn hoofd zich liet hangen hoorde ik de motor stilvallen en de gids iets zeggen. Iedereen ging naar de linkerkant van de boot en keek naar de bomen op de oevers.... En warempel!!! Een heel stel proboscisapen (ook wel piemelneus apen (met dank aan Kaat) genoemd) sprong van boom tot boom!!! Fantastisch! Wat een prachtig schouwspel. De apen zijn fel oranje en hebben een speciale neus. De vrouwtjes een nog redelijk normale, de mannetjes een.... Nou ja.... Euh.. piemelneus hé ja! Ze noemen deze apen ook wel ‘de Dutch monkey'... Ik zie geen gelijkenis, maar kom! De gids kwam bij ons staan en vertelde dat dit ‘the biggest monkey' was. ‘Up to 25 kilo'. Nu was ik toch wel even in de war... Oe, en dat oerang oetan dan?? Die waren toch nog véél groter??
‘Oerang oetans are not monkey'. Huh??? ‘Oerang oetan are apes'. Euh.. En het verschil is...? Iemand een antwoord? Iemand die het weet? Waar zijn de slimmerikken onder ons?? Nee geen enkel? OK dan! Wij hebben er natuurlijk maar één naam voor, maar het verschil is dat ‘Apes' veel dichter bij de mens staan, de grootste gelijkenissen vertonen met mensen, genetisch dan. Er zijn slechts een vier tal ‘apes': Oerang oetans, gorillas, Bonobos en chimpansees. Dat wisten jullie niet hé?? Ja nu dus wel! Ge zult nog iets bijleren van ‘joke op wereldreis' ;-)! Hoe dan ook, het was super om de beesten bezig te zien. Met grote sprongen gaan ze van boom tot boom om de blaadjes te eten. Als ze springen spreiden ze hun armen en benen wijd open! De max! Na ons een klein kwartiertje te staan vergapen aan deze aapjes besluiten we om de tocht verder te zetten. We passeren nog een dorpje langs de oever. De huizen en de mensen zien er nog redelijk ‘hip' uit, maar het is raar om je voor te stellen dat je zooooo ver van de bewoonde wereld zou wonen. Een bestaan dat wij ons toch niet meer kunnen voorstellen. De gids vertelt ons dat er wel wordt gezorgd dat er in elk dorpje een lagere school is zodat de kinderen kunnen leren. Wat toch goed is als je't mij vraagt! Het wordt ondertussen al behoorlijk donker. We krijgen allemaal een heerlijk stuk ananas, een flesje water en een klein banaantje. De rest van het fruit wordt achteraan geplaatst (achter ons) en ik eet uiteindelijk nog twee stukken ananas! Ah ja, als niemand er nog neemt??? Kaat en ik vragen ons af wanneer precies ze ons gaan afzetten op een onbewoond stuk om onze ingewanden er uit te halen ofzo. We zijn zover weg van de bewoonde wereld en hebben zoveel films gezien dat dergelijk scenario in ons opkomt :-D
Maar als verloopt natuurlijk heel rustig en goed! We keren terug in de duisternis en gaan met een grote spot op zoek naar de lichtgevende ogen van de dieren aan de oevers. En oooooooh wat hebben we geluk! We spotten een drietal lange krokodillen die we ontzettend goed kunnen zien. Als we dichterbij komen heffen ze hun kop op en rennen het water in!!' Béééééééééére' herhaal ik steeds opnieuw!! Eindelijk eens een krokodil in actie! Anders zie je ze altijd maar gewoon liggen en dat is niet spannend. Dit daarentegen...Waaauw!!! Super grappig hoe die beesten lopen, met hun kop in de lucht, lange lijf en korte pootjes stuiven ze vooruit! Het zou natuurlijk nog spannender zijn mocht er plotseling eentje langs de boom tevoorschijn komen. Maar mijn wilde fantasieën blijven onbeantwoord. Tenslotte gaan we nog eventjes dichtbij een boom. De gids knippert met een licht en eventjes later zie je tal van lichtjes aan en uit gaan!! Wat een prachtig schouwspel! De boom zit vol met vuurvliegjes! Eigenlijk zijn het vuur kevers en zijn ze nog kleiner dan een vlieg! Toch geven ze ontzettend veel licht!! Het lijkt wel een kerstboom! Wat een pracht!! Onze uitstap begon een beetje saai, maar uiteindelijk hebben we drie van de vier dingen gezien en dat is toch wel een mooie score!! De gids zei dat het echt heel uitzondelijk was dat we de proboscis apen gezien hadden. Normaal komen die niet tevoorschijn als er zoveel wind is. Dat gold ook voor de dolfijnen en die hebben we helaas ook niet gezien. Al bij al was het toch heel geslaagd!!

We laten ons afzetten aan de grote weekend market en ontmoeten daar ook Sven. We bestellen iets aan een lokaal standje maar zijn behoorlijk teleurgesteld wanneer we een hondekom met aiki noodles en koude kip krijgen... L Sven krijgt wonder boven wonder een deftiger bord! ‘Discriminatie!' mompel ik met een zuur gezicht. Na ons pover avondeten gaan we de markt gaan verkennen. Jammer genoeg is het al laat en zijn er al veel kraampjes die opkramen... Sven verteld ons dat de dame van de hostel gezegd had dat we zeker de ‘pannekoeken' moesten proberen! En dan laat ik mij geen twee keer zeggen!! Ze maken een soort pannekoek en bestrooien die vervolgens met kleine nootjes, dan plooien ze hem toe. HEEEEEEEERLIJK!!!!! Ik at er twee, want eentje is geentje! Zeker niet wat dit betreft! Tenlotte eindigen we nog aan kraampje waar er ‘layer' cake verkocht wordt. Een typische cake die uit verschillende lagen bestaat, die elk afzonderlijk gebakken worden. De cakes zijn bijzonder kleurrijk en je mag van alles eens proeven. De man is super grappig en vriendelijk! Wanneer Kaat een stukje laat vallen roept hij: Ooooh my goodness, take a new one!!!! En de ‘oh my goodness' volgt nog verschillende keren. Veeeeeel te grappig! Uiteindelijk kiezen we (typisch belgen) voor een niet kleurrijke cake, MET chocolade :-D We wandelen terug naar de hostel waar een welverdiend bedje op ons wacht. Morgen gaan we dan EINDELIJK naar de oerang oetans! Spannend!!!

Veel liefs en tot de volgende!!!

Vuuvlieg(jes) Joke (en Kaat)
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Ps: beste Robin, ik probeer me te herinneren van wie ik toch nederlands gekregen heb....? Die man moet toch geen al te goed werk geleverd hebben, denk je ook niet...? ;-) Wil ik ook nog even vermelden dat ik echt niet in staat ben om na mijn verslagen ook nog eens alles te herlezen en dat de warmte hier mijn hersenen een beetje trager doet werken, vandaar... weet je wel... de kleine foutjes hier en daar.... Je begrijpt het wel.... Zal ik ze anders eerst doorsturen naar jou?? Dan kun je ze verbeteren!!! :-D

En een dikke merci aan al mijn trouwe lezers!! Jullie reacties doen deugd!! Thx!!!