Koekoek allemaal!

We zitten weer in de `beschaafde wereld` sinds enkele uren, dus het is weer tijd om het een en ander te vertellen want de laatste dagen zijn we toch wel actief geweest!

Goed, we waren geeindigd in Luang Prabang. Daar ben ik de ochtend van vertrek samen met Sofie nog naar een internetshop geweest om mijn verhaal door te sturen naar ma en pa, die er verder voor zorgden dat het gepost werd ( waarvoor dikke merci mam en pap!!!!). Het internet was de avond ervoor in panne gevallen dus we konden niets meer doen.Na mijn verhaal te hebben doorgezonden deed ik iets wat je in dit land beter niet doet, ik croste terug naar het hotel omdat ik al een beetje te laat was voor de bus. Met als gevolg dat ik zweette voor dood!! Het was nog niet zo warm hoor, maar lopen is hier echt niet aangewezen! Maar ik bedenk nu pas dat ik vergeet om de dag ervoor te vertellen. Ok hier gaan we

Onze tweede dag in Luang Prabang

We hadden beslist om naar de watervallen te gaan kijken. Er is een grote en er is een kleine. Bij de kleine is er de mogelijkheid om olifanten te zien en een toertje te doen. Sabine, sofie en ik leken meer voorkeur te hebben voor deze, de anderen voor de grote. We dachten er nog eens goed over na en ik knutselde een dagje in elkaar waarbij we beide watervallen konden gaan bezoeken. Toen ik dit nieuws aan Sabine bracht, zagen de anderen het dan ook wel zitten om wat vroeger op te staan en ze beiden te doen. Zo gezegd zo gedaan. S`morgens met zn allen in de tuktuk richting `Tad Sae`. We reden een half uur en moesten vervolgens overstappen op een bootje. Het landschap was prachtig! Toen we aankwamen zag ik al meteen de olifanten! Woehoe, wat een sensatie!! De waterval was prachtig, hij liep echt tussen de bomen en was opgebouwd in trappen. Heel mooi, enkelen van ons gingen er ook in zwemmen. Even later kwam een olifant met een ventje erop, hij ging zich wassen in de waterval en verdween helemaal onder de waterstroom terwijl de man zijn rug schrobde. Leuk om te zien! Daarna deden ze ook nog kunstjes en kregen we de kans om ze even te strelen. Ontzettend ruwe huid, zo`n beest! En terwijl ik zijn slurf wou strelen greep hij mijn vingers vast en was ik ze bijna kwijt!! Sjit zeg, zoveel kracht dat er in zo`n slurf zit!!! Ik heb verder mijn vingertjes ver weg van de slurf gehouden... Om 12u stapten we terug in het bootje, kropen we vervolgens in de tuktuk en reden we richting grote waterval. De rit duurde redelijk lang en om de tijd wat de doden zette de man wat muziek op (was weer geen toeval dat de box net voor mijn neus hing he). Zo van die typische melige slows (boyzone, whitney houston, celine dion...) en we keelden mee, waardoor hij de muziek nog een beetje luider zette :-s

Eenmaal aangekomen bij de waterval werden we omringd door een dorp met stalletjes om te eten, de vrouwen ervoor smeekten ons bijna om naar hun standje te komen. We pikten er eentje uit want het was tenslotte al 13u en we hadden nog niet gegeten, en het vrouwtje giechelde van geluk. Het eten was goed en ik voederde ook de katten en de hondjes die kwamen smeken. Na het eten gingen we op stap. Eerst kwamen we bruine beren tegen (achter draad natuurlijk), heel koddige beertjes eigenlijk. En terwijl we steeds verder en hoger wandelden kwamen we bij stukken waterval om tenslotte bij een ontzettend hoge en mooie waterval te eindigen. Prachtig!! Fotos langs alle kanten natuurlijk! Sofie en ik moesten hoogdringend water aflaten dus trokken we de jungle in op wczoektocht. Tegen dat we verlost waren van ons overbodig water wandelden we verder omhoog. We kwamen nog eens terecht bij een watervalletje, maar het was niet zo bijzonder en verder was de weg afgesloten dus wandelden we terug. De anderen hadden ondertussen een duik genomen in de eerste waterval. Ze waren zich al terug aan het aankleden en niemand zat nog in het water dus hield ik het dan maar bij pootje baden. Jammer want ik had er wel eens even in willen plonsen.Terug in het dorpje gingen we iets eten aan de kraampjes. Dit keer een belegd broodje met kip en een pineapple shake die roze uitsloeg (en dit door het enige stukje drakenfruit die erin zat!!!!!). Vree lekker allemaal, maar meer dan genoeg!!! En dan was het shoptijd!!!!!!! Met zn allen naar de kraampjes en ons eens volledig uitleven. Jaja, mijn portefeuille werd er wat lichter en mijn rugzak wat zwaarder.... Schone dingetjes he! Sjaaltjes, tasjes, doeken, zakjes, sieraden,....noem maar op, en allemaal vree schoon!!! Mja, ik was wel bankroet daarna :-s Afdingen was de boodschap, en kom, het lukte ons wel nog!! Om al dat shoppen even door te spoelen gingen we naar de Hi.VE bar. DE jongeren en blijkbaar ook toeristenbar in stad. Het was er net Halloweenparty en het zat erboemvol. We ontmoeten de vader van het hollandse gezin en hij vergezelde ons ( grote onbeschaamde mond wel hoor die hollanders!!!). Ik dronk een wijntje die in de verste verte op wijn trok en we babbelden er lustig op los over relaties en wie hoeveel lieven al gehad had en blablablabla... Tegen 12u hebben ze ons letterlijk buitengekuist. De andere wilde toeristen gingen nog naar de bowling want blijkbaar is dat de gewoonte na sluitingsuur. Dan gaat iedereen nog naar de bowling en spelen de gasten tegen de staf. Naar mijn mening wordt er eigenlijk gewoon massaal gezopen, maar soit, wij pasten en huppelden terug naar onze hostel. De volgende ochtend kun je bovenaan lezen.

We namen de bus richting Nong Khiaw waar we met een boot naar Muang ngoi gingen. Het was een gewoon passagiersbusje, maar als je denkt dat dit dan toch wel ok moet geweest zijn, dan zit je er weer helemaal naast! We leken wel een bal in een flipperkast!! De chauffeur was zoooooooo roekeloos en de rit overhobbelig! We zwierden gewoon alle kanten uit! Halverwege de rit riep Malika dat de chauffeur moest stoppen. Mia op de achterbank begon lichtjes te kokhalzen dus het was tijd om te wisselen. Ja inderdaad, ik vloog op de achterbank en voelde mij werkelijk een springbal. De helft van de tijd vloog ik bijna in de nek van degene voor mij en ik had er spijt van dat ik mijn sportbeha niet had aangedaan!!!!!!! Gelukkig heb ik een sterke maag en bleef alles mooi zitten ( en gelukkig had ik ook geen tijd gehad voor een ontbijt....). Mijn hoofd en mijn rug begonnen wel wat te protesteren, maar ik overleefde de rit gunstig! Ik had wel mijn zakje met geld en paspoort laten liggen :-s Gelukkig had Malika het gevonden anders zat ik neeeeeeeeeig in de puree!! Daarna sloften we met pak en zak naar de boot, Daar moesten we even wachten en ik legde mijn hoofd tegen de leuning om een tukje te doen. Dat vonden de Laotianen echter bijzonder grappig en zonder dat ikme ervan bewust was begonnen ze tewijzen en te lachen. SOfie gaf mij een stootje en dus hield ik mij maar wakker. Even later(veel later dan gepland) vaarden we het prachtige gebergte in. Beide kanten waren ontzettend mooi! Hoge bergen vol bomen, heel tropisch! De bank was echter hard en de rit lang. Wim, Sven en ik begonnen in slaap te dommelen. Na een groot uurtje arriveerden we in Muang ngoi. DIt is een zeer primitief dorp. De trotter omschrijft het als `het einde van de wereld`, en daar heeft het wel iets van! Er staan allemaal hutten, er is enkel electriciteit tussen 18u en 22u ( maar meestal valt die veel vroeger uit), er rijden geen autos of brommers,.... Ge zit afgesloten van de rest van de wereld eigenlijk! We logeerden in hutjes waar enkel een bed met een vliegenet stond, heel romantisch eigenlijk, maar ook nogal beestig...letterlijk!!! Iedereen dus mega paranoia! OOk de sanitaire voorzieningen waren nogal...primitief. Een franse wc, een kraantje, een betonnen bak met water,... De mensen van het dorp zelf wassen zich aan een kraantje te midden van de modderige weg. De vrouwen met een sarong rond zich, de mannen in ondergoed. Wij krijgen nog een kotje, gelukkig. Als je zo tussen de bergenleeft zitten er natuurlijk ook lekker veeeeeeeel beestjes, en blijkbaar heb ik het lekkerste bloed van de hele groep want zelf met lange kleren aan ben ik nog degene die het meest gebeten wordt!!!!!!! Helaas mamie, ik sta inderdaad al vol met beten. Malika houdt in de gaten dat ik geen malariaverschijnselen krijg, maar geen zorgen tot nu toe voel ik me jeukerig kiplekker!!
We kregen we een stortbuitje over ons hoofd tegen 17u, waardoor de wegen lekker drassig werden. We schuilden bij een soort geimproviseerd cafeetje en Sofie en ik bestelden een banana pancake. Het duurde ontzettend lang en terwijl de anderen al gingen avondeten zaten wij nog te wachten. De pancake was echter geen platte pannekoek zoals wij ze kennen, maar eerder een 5 centimeter dikke cake zo groot als een bord!!!! We mochten het gelukkig meenemen zodat we ook nog wat plaats konden houden voor ons avondeten. Na het eten settelden we ons aan de grote tafel bij de hutjes en speelden het spel weerwolf. Een soort rollenspel waarin iedereen een kaartje krijgt met een rol, de weerwolven moeten dorpelingen vermoorden en zij moeten proberen ontdekken wie dit is door elkaar te ondervragen. Een vree tof spel, maar ik werd altijd als eerste verdacht en op de brandstapel gesmeten :-(
Na een derde spelletje gingen we allemaal richting hutje. Sofie en ik controleerden ons bed van beneden tot boven, van links naar rechts, van voor naar achter, om zeker te zijn dat er geen beestjes zaten. Ag en toe klikten we nog eens de zaklamp aan toen we een vreemd geluid hoorden. Maar we beleefden een rustig nacht. Tot plots, een concert, een hanenconcert!!!!!!!! Een gekakel van jewelste!! Ik klikte mijn zaklamp aan om te checken of het al ochtend was, maar nee hoor, het was kwart na drie!!!!!!!! Ik verwenste de gedesorienteerde stronthanen en propte mijn oordopjes diep in mijn oren! Omdat ik moe genoeg was viel ik snel weer in slaap.
De volgende ochtend stonden we vroeg op om op trekking te gaan. Een trekking in de `jungle`, waar we zeer primitieve dorpen gingen bezoeken. Een ideetje van Sven en Dieter die eigenlijk al een hele tijd een trekking willen gaan doen. Hoe dat verlopen is vertel ik je de volgende keer, want nu sluiten ze hier. Geloof me, het was one hell of a trekking!!!!!!!

Saluukes allemaal, merci om te volgen en tot gauw!!!

Paranoia Joke (spinneeeeeeeeeen!!!!!!)

Ps:

- Nele werk, tof dat je ook eens bent komen piepen!!!! Groetjes aan de rest he!!!

- Nele zus, leuk dat je nog tijd vindt om af en toe mijn avonturen te volgen en eens te reageren!! Dikke kus aan mijn metekindje en nieuwe nichtje!

- Robin, misschien ben ik tegen februari al verlost van mijn karaoke trauma ;-)

- Liefje, tof dat je telkens meevolgt en een berichtje nalaat! Superlief! Love you!!