josopavontuur.reismee.nl

karaokebus

Hallooooooo hier zijn we weer sie!

Rechtstreeks en life vanuint Luang Prabang. De mooiste stad in Laos. Maaaaaaaaar...waarschijnlijk ook de (hopelijk)ellendigste reisweg... Vorig jaar liet ik jullie kennis maken met de vibratorbus, dit jaar wil ik jullie de karaokebus introduceren. En geloof me, het bloed stijgt alweer naar mijn hoofd als ik eraan terug denk. Hier gaan we...

Na mijn lange relaas te hebben neergetypt twee dagen geleden kwamen we terug samen met de groep. Zoals verteld, was het plan om naar de ondergaande zon te gaan kijken. Nu ja, de wolken hebben daar een wolkje voor gestoken. Nog iets gedronken en gegeten (no spicy please!! No spicy!!)aan de rand van de Mekong, enkele overlevingsinkopen gedaan en daarna toch wel onze eerste volledig afgewerkte rit in de tuktuk! Richting busstation. (even korte pauze om mijn hemd weer aan te doen want ik krijg jeuk :-s). De bus zag er goed uit, groot comfortabel, fris maar niet koud,...een beetje zoals de goeie bussen in Peru. ``Ooooh cool, er zijn teevees op de bus`` zegt Malika. ``Cool? Kweet nie ze, als je dan wil slapen en die boxen boven je hoofd spelen nog, ben ik daar nie zot van`` is mijn niet zo enthousiaste antwoord. Enfin soit, tegen een uur of 8 springen we op de bus enik plof mij neer naast Sofie. We vertrekken en de tv schiet aan. In de bagagedragers boven ons hoofd staan om de meter dikke boxen geinstalleerd, en verdomme die werken veel te goed. Krijgen we een film, nee hoor, we krijgen typische laotiaanse karaoke. Dit wil zeggen: Melige filmpjes over liefdesrelatie die stuk lopen, gespeeld door bijzonder melig slechte acteurs, gezongen met de intonatie van een MEKKEREND SCHAAP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Laotiaans, is zeer scherp van klank, laat mij even proberen: schraap jullie stem, knijp je neus dichten zing volgende zin: kwaaaaa neeeeeeeeee paaaaaaaaaa kniiiiiiiii goooooooooo knooooooooo sung maaaaaaan fa li keeeeeeee. En wat denk je? Klinkt het aangenaam om een lange tijd naar te luisteren?? NIET DUS!!!!!!!!!!!!!! Weet je nog hoe je als kind soms chinees probeerde te praten? Ewel ja, dat zou dus wel eens kunnen kloppen he! Het zal in elk geval wel een of andere aziatische taal geweest zijn. Hoe dan ook, het eerste uur is een mens nog rustig, ge tettert een beetje met je gebuur (die dan zo luid lacht dat de Laotiaanse vent schuin voor ons voortdurend omkijkt en zich ongemakkelijk begint te voelen
) je eet de maaltijd op die geserveerd wordt en omdat de dag toch wel lang was val je in slaap. Een half uurtje later wordt je wakker aangezien enkele reisgenoten op de achterbank luid lol hebben met een kaartspel. En dan begint de pret. Je bent moe, je wil slapen, elk klein detail begint op je zenuwen te werken. Je kunt niet goed liggen, je vind de juiste positie niet, je voet zit vast, en het gemekker begint nu echt tot je door te dringen.
Maar zetten wij dit ding uit s nachts? Nee natuurlijk niet, waarom zouden we? Dolle pret toch???
Ik probeer mijn oordopjes, tevergeefs, ik probeer mijn Ipod, TEEvergeefs (insider voor wostje!!). Het gemekker lijkt alleen maar luider te klinken, ook Amy Macdonald is hier niet tegen opgewassen. En dan stijgt het bloed mij langzaam naar het hoofd. Mia begint ook lichtjes zenuwachtig te worden, Maliki kijkt eens met een scheef oog, juist Sofie ligt rustig te maffen, met dank aan haar Touristil pilletje. Anyhow, de uren passeren, we stoppen een paar keer, de bus heeft een keer panne, ik loop wel 12 keer weg en weer om de wc deur te gaan dichtdoen aangezien de mensen dit niet kunnen en het op en toe slaan van de deur + de stank mij alleen maar nerveuzer maken.En ooooooooooooh, aftiteling, de dvd is ten einde, een sprankeltje hoop is tezienin onze ogen, ik probeer met een ``juiiiiiiiiiiij`` kreet duidelijk te maken dat ik blij ben en..........een nieuwe dvd begint.....EN DAT KARAOKE GEJENGEL BLIJFT MAAR DOORGAAN!!!!!!!!!!!!! Met een luide `` Mo how zeg, da meen je nu toch niet he!!!!!!!!!!!!!!!!`` probeer ik mijn bloed even te laten zakken, helaas.
Stilaan beginnen de anderen ook in te slapen. Malika, Dieter en ik blijven echter wakker. Omstreeks 12u zie ik Dieter naar voor wandelen. Ik weet niet wat hij gaat doen, maar vijf minuten later raap ik al mijn moed bijeen en ga vragen ``if the television will keep playing all night??`` Dit met de juiste geirriteerde intonatie. Hij kijkt me aan, loopt naar achteren komt terug en zet hem neer. Hmmmm, ik stel mijn vraag nogmaals en hij antwoord: ``Yeah yeah``. Met rollende ogen ga ik terug naar mijn stoel en mompel nog even `` joy!``. Dieter was blijkbaar hetzelfde gaan vragen, en we merken nu toch dat het geluid wat stiller gezet wordt. Yeeeeeeees!! En jawel, enkele minuten later vliegt de tv uit! Woehoe! Een vreugdekreet ontsnapt mij! Ik denk dat ik dan het komende uur toch even geslapen heb. Maar om 2u (!!!!) vonden onze Laotiaantjes het blijkbaar nodig om toch even weer een muziekje in te lassen en dit betekende voor mij meteen het einde van mijn nacht. Sofie lag ondertussen lekker verder te ronken, enige jaloezie kleurde mij groen. Ondertussen had Sabine haar stoel naar achter geschoven en vonden mijn benen ook absoluut geen correcte houding. Toen ik Dieter op de grond zag liggen waagde ik mij ook een poging, ik strompelde het trapje af en met veel moeite en opflakkeringen van misselijkheid (wc was in de buurt) slaagde ik erin om Andy zijn poncho (dank je liefje) uit mijn rugzak te peuteren. Ik spreidde hem open over de grond en ging er languit op liggen. Mja, nie slecht, maar ook niet echt goed, nogal hard laat ons zeggen. En ja de wegen zijn hier nu ook niet zo spectaculair dus ik moest al zorgen dat ik niet wegrolde.
Maar beste mensen, er kwam een einde aan deze rit, jawel! Ondanks de hoofdpijn en de stekende keelpijn kwam ik levend, maar met een karaoke afschuw uit de bus. Iedereen zag er eerlijk gezegd vreselijk uit, maar Malika, Dieter en ik hebben echt wel minst geslapen.
Luna prabang is heel mooi, de stad ligt in de bergen en das prachtig. De stad lijkt eigenlijk 1 grote markt. Overal staan er kraampjes met eten, kleren, stoffen, zakjes, sjaals,.... Ja inderdaad, als ik hier vertrek zal mijn portefeuille wat lichter zijn en mijn rugzak wat zwaarder...
Malika zocht ons een hostel terwijl wij een welverdiend ontbijt namen. Daarna zijn we gecrasht.
Sofie en ik hebben tot 3u geslapen, Malika ook. Daarna zijn we de heuvel Phousi gaan beklimmen. Van daaruit hadden we prachtig uitzicht over Luang prabang en keken we hoe de zon langzaam achter de bergen verdween. Prachtig he. De temperatuur is hier nog steeds warm, maar al iets draaglijker omdat we in de bergen zitten. Vanavond hebben we op de avondmarkt gegeten. Inkopen doen en dan aan tafel gaan zitten. Mega gezellig en best lekker. We ontmoeten een nederlands gezin en een stel Belgen. En na een drankje ben ik nog even de avondmarkt gaan bezoeken en nu zit ik hier he. Morgen gaan we op excursie. Waarschijnlijk ga ik olifanten zien!!! En watervallen waar we even kunnen zwemmen. Cool he. Want ja, tis hier zo heerlijk warm he dat een plonsje int water heerlijk zal zijn..... Hehehhehehhe!!! Soit, ik ga afronden.

TOt gauw!!!

Veel liefs!!

Anti karaoke Joke

Ps:
- Freya, zend maar eens door naar Sliss :-)
- Helene (sorry hier geen toetsen metaccentjes op de e) merci voor je berichtje!!!! Doe iedereen daar veel groeten van mij!! En pas op, misschien kom ik wel bruiner terug zodat jij er toch maar flets kleurigzal uitzien.....Be prepared ;-)
- Wostje, ik trek volop fotos!

NOta:Internet heeft hier een dag plat gelegen, daardoor is het nu al een dag verder en vertrekken we weer. ik heb dit nog snel kunnen regelen maar nu moet ik echt door. Volgende dagen zit ik in een verkeer,electriciteits, internetloos dorpje, dus het zal tot binnen enkele dagen zijn!!!

Reacties

Reacties

Wostje

Jammer van de vreselijke busrit en de bijhorende frustraties, maar gelukkig wordt het gecompenseerd met een pracht van natuur en cultuur, toch niet alles tevergeefs! ;-)
Hier, onmogelijk druk op het zenuwslopend werk, koud, nat, kmoet dringend script leren en plannen voor Gistel afwerken, ma begint opnieuw over Cédric te zagen (maar heeft foto's weggehaalt) en I missssssss uuuuuuuuuuu!!!! xxxxxxxxxxxxxx

Andy

Als je de reis begint te missen zullen we eens naar de overpoort karaoke gaan liefje, de uitbaters zijn daar ook aziaten. Wreed vriendelijke mensen! Maar ze zijn moeilijk te verstaan. Pas daar goed op in dat electriciteitsloze dorpje en laadt de batterijen van de kodak maar op voorhand op! Ben benieuwd naar de foto's. Geniet er nog van, veel plezier, blij je te lezen! XXX

Neltje

Hoi Joske

Leuk busritje me dunkt! Wij krijgen hier 's nachts ook soms muziek, van een klein meisje, maar we mogen niet klagen, ze slaapt behoorlijk goed. Wij tweetjes zijn wel erg moe want onze dagen zijn goed gevuld! Veel bezoek en veel werk met twee kindjes. Alé, ik zal u laten. Geniet nog volop van je reis en hopelijk geen zulke busritten meer.

Groetjes van ons viertjes xxx

nele

Hey Joooo,
Hier de aflossing van de nacht! Super je leuke verhalen te lezen, kan me je bij sommige situaties levendig voorstellen, haha! Karaokebus lijkt me idd verschrikkelijk, tis hier soms ook wel carnaval maar zeker niet zo erg... ! Geniet maar met volle teugen, see you soon, x

pa

Joke,
Aan de reacties kan je zien dat ons noodplan gelukt is. Ik stuurde, op jouw instructies, je verslag door naar je blog. Zo ben je terug tussen ons. Waarschijnlijk zit je nu in dat elektriciteitsloos dorp en moet je nog even wachten op onze reacties. Je hoort het van iedereen: geniet ginder van het warme weer want hier bij ons is het waterkoud. En... heb ik het ondervonden ... vandaag Allerheiligen. Naar jaarlijkse gewoonte aan het kerkhof staan om de bezoekers van een gebedje te voorzien. Van 11 uur tot 12,30 uur. Juist voldoende de tijd om niet meer te voelen dat je nog vingers aan je handen hebt .. en .. toch leven we nog. Heerlijk te vernemen hoe tot nu toe alles goed verloopt. Een of ander busverhaal houdt er de spanning een beetje in. 't Mag toch niet allemaal van een leien dakje lopen .. en .. als het maar dat is. Geniet verder en laat ons een beetje mee genieten. Pa
Ma zal ook nog wel wat te vertellen hebben.
Hallo Joke pa heeft al een en ander verteld! Vandaag zijn tante Marleen en Ignace, nonkel Guido en tante Claire geweest om naar het kerkhof te gaan, daarna gezellig koffie gedronken met een lekkerre eigen gebakken taart! Morgen komen de tantes, Nele en gezinnetje tegen de middag en misschien Trui ook nog. Moet nu vlug nog wat verse soep maken, geniet gij ondertussen maar verder van je avontuur. Die jeuk dat waren toch geen insekten beten hé? vele dikke natte knuffels vanuit het druilerig Knokke moe xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Sameliena

haha, die busavonturen toch! Langleve De Lijn! Of ons kleine landje waarin je in een paar uur aan de overkant bent en geen nachtbus hoeft te nemen! Of onze lekker zachte wegen! Of onze smaak voor films! Of... Enjoy de cultuur daar :D

Boliviaanse groetjes!

robin

Joke
En ik die net gedacht had voor de toneelgroep bij wijze van geslaagd afscheid (nadien dus) een karaokeavond te organiseren. Goed om weten dat jij dat nu ook al in het Laotiaans zal kunnen zingen ... Ook goed dat je daar wat inspiratie bij de betere acteurs kunt opdoen ... over hoe het niet moet (neen, jij wist dat al?).
Wel hilarisch verhaaltje hoor, je schrijft in een plastische stijl neer. Valt echt te genieten.
Veel (hopelijk geen TEEvergeefse) groeten

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!