afzien....
Dag iedereen
Het is mij weer gelukt. zit ik dan halverwege mijn verhaal, druk dan op een verkeerde knop en floep alles weg. En ik val hier al bijna van mijn stoel onwille van de duizeligheid. Ok, ik begin opnieuw dan maar. Zondag hebben we in Caruaz nog het marktje gedaan. We hebben ons daar een mooie typischedraagtas/doek aangeschaft en Sarah een typische hoed. Dat was oorspronkelijk ook mijn plan maar ik kreeg de hoeden maar niet over mijn hoofd. En grappig dat ze dat daar allemaal vonden! Geen hoed dan maar. Daarna gingen we onze valiezen halen en vertrokken we met de minibus naar Huaraz. Er kwam een rijkgevuld typisch peruaans vrouwtje naast mij zitten (we zaten op de achterbank) En daarnaast nog ene. Lekker geplet dus. En het was er al zo snikheet! Alsof dat nog niet genoeg was ging ze ook nog eens een tukje doen op mijn schouder, en rook ze overigens heeeeeerlijk..... Toen we uit de bus stapten was de zijkant van mijn broek lekker nat en klam...ik wens hierover niet verder uit te wijden....(twas wel geen pipi,maar het rook niet lekker). Dan zijn we op zoek gegaan naar onze vertrouwde busmaatschappij, maar die vonden we niet. Dan maar een andere die er ook deftig uitzag en die een stuk goedkoper was. Julio ceasar: Even later vonden we dan echter wel onze Cruz del sur maatschappij en boekten ons ticket voor de laaaaaaaaaange rit naar Cusco de volgende dag. Weer een stuk duurder, maar ja de serviceis er naar. In huaraz hebben we dan ook nog wat rondgetsjafeld en de marktjes gedaan. Ik heb mij daar dan wel een hoed gevonden die paste. Geen typische,maar een stoere leren cowbyhoed met incaprints. Sarah vond er neits aan, maar ik vond hem de max! Ja, wat moet ik doen, als mijn hoofd niet in de andere past?? S'avonds zijn we voor de verandering kip gaan eten (liefje, tis hier dus allemaal kip he) met voor de verandering frietjes... Ja ze kennen da hier ook, en nog geen beetje. We waren weer de attractie van het restaurant! Een halve kip was een beetje teveel eigenlijk, dus er bleef nog heel wat liggen in ons bord. Het is hier echter de gewoonte om de restjes mee te nemen naar huis. Dus plotseling stond er een oud vrouwtje naast ons die teken deed naar ons bord en vroeg of ze het mocht meenemen. We knikten uiteraard van ja! Daar zou ze nog wel enkele dagen van kunnen smullen. En als je zou denken dat haar zakje te klein was, vergeethet maar hoor, waar honger is is een weg! Ze kreeg het er allemaal ingepropt, er was zelfs nog plaats voor een paar frietjes! Best grappig. Tegen 9u45 zaten we op de bus en ontdekten waarom de prijs zo goedkoop was. Er zaten enkel mensen van de plaatselijkebevolking op de bus, we hadden amper plaats voor onze knieen en het was er ijskoud. Zucht... Wat een lange slapeloze nacht. Eenmaal in Lima aangekomen (5u30)waren we kapot en moesten we nog wachten tot 14u voor onze volgende bus. In de stad rondlopen met de rugzak leek ons een slecht idee, dus we vroegen aan de taxichauffeur of hij ons naar een hostal kon brengen waar we dan eventueel onze zakken konden laten staan tegen een prijsje.Hij bracht ons naar hotel Europe (jaja). En daar bleek een kamer voor twee personen slechts 1,25 euro meer te kosten dan we wilden geven om alleen al onze zakken in bewaring te laten. Een kamer dan maar he! Zo konden we nog een tukje doen! Heerlijk! Het hele gebouw leek wel een soort gevangenis, de kamers waren precies barakken met ijzeren deuren, maar er stond een bed!! Na een tukje gingen we nog eens op stap in Lima. Toen ik even later dan Sarah mijn hoofd buiten de deuren stak had ze een verrassing voor mij: CHOCOMELK!!!! Ongelofelijk, wat een innerlijke vreugde, wat een kado, wat een smaak, wat een....heimwee!!Ik mis mijn chocomelk!!! Enfin, daar heb ik van genoten. Nog even een stapje gezet in Lima en dan naar de bus! Onzs heerlijke luxueuze bus!! We passeerden de kuststreek, dus werden meteen ook geconfronteerd met de dorpjes die enkele weken geleden getroffen werden door de aardbeving.... Vreselijk dus. Heel wat huizen afgebrokkeld, overal stenen en tenten om in te wonen. Heel veel armoede. Triestig.
Ondanks de luxe busrit verging het ons niet goed. Algauw kwam de buik in opstand. En ik mocht nog Motiliumkes slikken, het ging niet weg. Sarah was er nog erger aan toe. Midden in de nacht vloog
het weinige eten van die dag terug in een zakje. Gelukkig heeft mijn lichaam een hekel aan overgeven en vecht ze daar dan ook enorm tegen. Mijn misselijkheid bleef, maar ik heb tot nu toe alles
binnengehouden. We reden langs ravijnen, met 10000 bochten en een hobbelige weg. Kun je jevoorstellen hoeveel goeds dit deed aan onze misselijkheid?
Daarbovenop was het nog eens snikheet op die bus! Schandalig! Echt twas daar bijna een sauna! Kun je je voorstellen hoeveel goedsDIT deed aan onze misselijkheid???
Gelukkig vond ik ergens nog twee zetels die vrij waren dus heb ik me daar dan geploft met de gordijnen open en mijn hand tegen de ruit geplakt om toch een beetje koelte te voelen!
Jaja, wat een hel. Jaja ik weet het, rondtrekken is afzien, ik weet het ik weet het, dus ik wil dat hier niet meer lezen he!!! Anyhow we zijn gearriveerd in Cusco nu. We hebben een gezellige hostal
gevonden (bij een gezinnetje) eeeeeeeeeeen we hebben de eerste lama gezien! We mochten een foto trekken, maar daarna strekte het madamke haar handje wel uit ze! En we moesten alle twee betalen he,
want we hadden beiden een foto getrokken.
Na een slaapke voor mij en nog een douchke zijn we nu dus onderweg om cusco een beetje te verkennen. Morgen trekken we eens naar Pisac, een dorpje niet zo ver hiervandaan, en overmorgen gaan we
naar Aguas Calientes, het startdorp om naar Macchu Picchu te gaan.
Ik mis jullie allemaal en de luxe die voor ons 'vanzelfsprekend' is. Ik moet dringend eten nu want ik denk dat ik van mijn stokje ga gaan. Ik voel me nogal duizelig.
Hier in Cusco zijn er veel toeristen dus alles zal wel wat duurder zijn ook.
Enfin kijk, ik ga het hier eens afronden. Lieve mensen allemaal, merci om weer mee te leven/lezen. Tis een echt avontuur en ik vind het fantastisch dat ik jullie er af en toe van kan laten meesmullen. Al verlang ik soms wel weer naar ons gemakzuchtige leventje daar in Belgie. Gemakzuchtig in materiaal en diensten weliswaar, want het leven mag hier dan een stuk simpelder zijn, maar deze mensen kampen dan ook met heel wat minder grillen en problemen dan ons. Geen stress of depressies, geen achterstallige rekeningen, geen geklaag over futiliteiten,..... Heel wat stof tot nadenken. Maar nu moet ik echt eten of ik kan niet meer nadenken.
Heel veel liefs allemaal en tot de volgende!!!
Dikke knuf en kus!
Slappe Joke
PS:
- Pe, tijdens mijn wandeltocht dacht ik: komaan joke doorzetten, pe zou trots zijn op je! En voila sie! Hehehehe!!
- Robin, ik droom al van het toneel he... We vliegen erin als ik terugkom! Echt hoor!! Ik heb er zin in, we gaan ervoor vind ik zo!!
- Peperpeter, blij je ook eens te lezen!!! Tof da je ook volgt! Geen jenevers hier! Maar in Belgie vliegen we er nog es in he!
- Heyla Hilde, Frank, Luc en Silvina en kroost! Tof dat jullie ook mijn avonturen lezen! Heel leuk!
Reacties
Reacties
Ik wist dat je - dat zal wel aan je opleiding liggen ook, alhoewel, wat is eerst, de kip of het ei ... - sociaal ingesteld was, maar dat je het zover zou drijven om ook lichaamsvochten met de plaatselijke bevolking uit te wisselen, dat is toch een beetje een verrassing. Verder: bewaar deze mails (of gebeurt dat standaard?) en bewerk het nadien in enigszins opgepoetste vorm tot een reisverhaal. Je vindt zeker uitgeverijen met interesse! Ik amuseer mij te pletter bij je formuleringen en stijl, echt. Aan de andere kant ook een heel klein beetje 'jaloers' (niet echt het correcte woord, maar ik vind er geen ander) op zo'n ervaring. Het andere eind van de wereld, het andere eind van jezelf, het andere eind van het weten ... Tot binnenkort.
Hèhè da was weer een hele brok om te lezen zè, maar heb er toch weer van genoten, alhoewel ik zelf begon misselijk te worden hihi.
Nu ben je waarschijnlijk lekker je buikje aan het vullen, allé ja ik hoop het toch anders gaat het nie goed komen denk ik.
Is goed om ook eens de andere kant van het leven te zien en mee te maken, kan je alleen maar uit leren hé, wij zijn zoveel gewoon dat we nie meer apprecieren wat we wel hebben, af en toe eens met de neus erop gedrukt worden is nie zo slecht.
Allé zusje, fijne verkenningstocht daar en tot devolgende
dikke kus en knuf xxx
Hoi Joke
Nog even een nachtgroet voor het slapengaan (al na middernacht nu !)...Hopelijk heb je mijn vorige berichtjes (nu al het derde ) ook goed ontvangen want ik heb er nog niets over gehoord.....
In elk geval bewonder ik je fantastische energie om al die reisverhalen zo vlotjes te spuien. Maar zo heb je al bijna een boek klaar en Lucske moest die nog schrijven als hij al maanden terug was van zijn wereldreis.
Geniet maar verder van al dat nieuwe en laat je ook maar confronteren met die zo andere leefwereld van de mensen die je ginder ontmoet. Alles zal hier zoveel makkelijker worden nadien.
Dikke nachtzoen
T.Marleen
Hallo Joke hier ook nog even je moeke! Heb juist nog even tante Marleen haar relaas gelezen, ik sluit mij daar bij aan, maar.... ik ben natuurlijk ook bekommerd om je lichamelijke conditie! Je hebt nog vier weken voor de boeg , waar je ook nog moet kunnen van genieten, zorg dus goed voor jezelf en voor mekaar! Tof van Sarah dat ze jouw verraste met chocomelk, hoe kreeg ze dat voor mekaar?Morgen ga ik naar Gent om de herdenkingsmis voor mijn ouders en tante Rita voor te bereiden, Vrijdag fietstocht naar Zeebrugge, zaterdag mis en de bende broers en zus voor het avondmaal en zondag barbeçue van vriendschap voor de filippijnen, dus werk genoeg aan de winkel! Geniet nog verder van een zorgeloze vakantie ver van onze gestresseerde wereld! Ontelbare dikke knuffels zoals steeds te delen met sarah xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Hoi Joske
Ik heb braafjes gewacht tot deze middag om in mijn middagpauze je nieuws te lezen, maar ik moest mijn best doen om niet toe te geven aan de goesting om het tijdens mijn werkuren te lezen.
Hatelijk hé van die "misselijke" busreizen! Ik had er ook zo één in Egypte, gelukkig duurde die maar 4 uren en was er airco die ons koel hield! Ik heb toen ook motiliumkes genomen en ik heb ook zo'n "vechttegenspuug" lichaam, dus moest nie overgeven. Ik voelde mij wel verschrikkelijk slap toen we toekwamen op onze bestemming. Gelukkig heeft 'aboe simbel' alles toen goedgemaakt. Ik denk dat dat bij jou niet anders is hé? Geniet maar volop van de momenten dat je niet in de bus zit! Mooi landschap daar (ik zag enkele foto 's van Sarah van de bergtocht en jij stond er ook op)! Ligt macchu picchu ook zo hoog? Ik moest eraan denken dat die gasten van Peking Express daar nogal heen en weer vlogen, die moeten toch ook nu en dan misselijk geweest zijn van de hoogte? Dat zullen ze zeker "geknipt" hebben?
Allé, kben gaan eten, want ik heb daar nogal veel tijd voor nodig (ongeveer het dubbel van de anderen want die eten allemaal veel te snel en das niet gezond!).
O ja, heb je mijn vorige reactie gelezen (van na de 50 uren) ik heb toen namelijk op je voorlaatste bericht gereageerd ipv op het laatste bericht.
Byebye, tot e-mails.
Grtjs van je "liefste" zus en een knuffel van ons 3
Dag lieveke,hier zit ik weer in ons zielig bureautje,eindelijk meester over de pc en t regent...en k heb alweer bottekes aan want t is koud ook.(het is Kaat hé,niet Koen,die heeft geen bottekes)Ik vind het super plezant om je reisverhalen te lezen. Het is een beetje mezelf kwellen en jaloersheid,je weet wel het groene ventje,steekt toch wel de kop op als ik al die avonturen lees.Wat ben ik toch een saaie trut met mijn saaie job en met mijn belastingen die nog niet in orde zijn en die vreselijke schoolrekeningen die weer liggen te wachten....Gelukkig heb ik geen saaie kinderen,de ene al levendiger dan de ander,vooral die kleine Stubbe,die toch gevaarlijk veel trekjes van één van zijn tantes heeft en ook nog wel wat van een nonkel....En dan heb ik natuurlijk nog mijn lieve man,vol innerlijke rust,psoriasis,zona ,stijve nek,ea..
Je moet geen bruintje voor mij meebrengen.Ik kan het niet meer aan...Ik moet een paar kilo kwijt, misschien had ik beter meegeweest,kon ik ook lekker spuwen en diareeen....Ik moet nu mijn jongste uit zijn bad gaan halen,hij gelijkt al op zo'n progeria ventje,helemaal gerimpeld.Ik wacht vol ongeduld op het volgende nieuws.
liefs Kaat en co
Ge denkt gij verzekers dat ik je verhalen niet lees hé maar 'k vind ze allemaal tof hoor. In 't weekend had ik natuurlijk betere dingen te doen hé.(vijftig uren is mijn ding é)Ik vind het nog altijd jammer dat je niemand nodig had voor die rugzak te dragen, maar allé je verhalen en de foto's die we te zien krijgen maken veel goed. Ik wacht met ongeduld op je verhaal van Machu Pichu(zoals je al zei voor je reis voor een Indianenliefhebber(ook al zijn het geen Noord-Amerikaanse) is dit toch een hoogtepunt, allé 'k zal maar afsluiten, take care and enjoy, groetekens aan je reisgenootje en geniet er verder van met volle teugen je "schone" broere,
Wa ??? Frieten in Peru, ak da geweten... Alhoewel als vochtabsobertje spelen voor 2 Peruaanse vrouwkes is nu toch ook niet echt m'n ding... Wel stikjaloers als ik de foto's van die bergen zie hoor ! Al mountainbikepaadjes gezien ? Morgen speelt club zijn eerste europese match, laat morgen wel de uitslag weten (als je die al niet gekregen hebt )
Wij zaterdag naar rock 'n blues festival in Harelbeke ( met o.a. Thunder, Pat Travers Mannfred Man's Earthband (hihi said the Clown), Bier en leute, hebben we toch iets om naar uit te kijken ! Drinken er wel een op jullie gezondheid !!
Groetn vanons allerdrieje
Hoi Joske,
Ben na ons gesprekje vol ongeduld je reisverslag gaan lezen en ja, wat een boterham!! Versta ondertussen je reactie ook hoor ivm busreis: aangenaam is anders! Maar eind goed al goed zou ik zo zeggen!Prachtige foto's ook! Moet ondanks de zware tocht ongelooflijk geweest zijn daar in de bergen! Je bent er toch voor beloond geweest. Hopelijk komt er nog veel meer van datte in de volgende dagen, maar daar twijfel ik niet aan. Laat het maar lekker allemaal over jullie heen komen!!! Geniet ervan en tot later!!
Greetings van bij de matrozen xxx
Heb zo juist een hele vertelling gedaan, en toen ik het wilde verzenden was het weg! Vandaag met Dominiek op toer geweest met een groot plakaat van de kelders van de kerk naar de sibé voor vrienschap voor de Filippijnen! Hij heeft het zo druk dat hij nog niets gelezen heeft van jou reisverslagen ! We hebben ook een uitnodiging gekregen om je diploma af te halen. Pa heeft natuurlijk weer een andere aktiviteit, tante Marleen kan tot haar grote spijt ook niet mee, maar Ignace gaat mee lief hé! Ondertussen zijn jullie zeker al aangekomen in Matsjoe pitsjoe juist ? Geniet er van en laat ons ook een beetje mee genieten! Pa heeft al twee foto's afgedrukt, een van jullie met hoed en een van jou alleen met hoed, mooi hoor! Vele lieve groetjes voor allebei , zorg goed voor mekaar! Dikke knuffels xxxxxxxxxxxxxxxxxx moe
Ik moet zeggen, zo een jaar na dat i kdaar ook overal was nu vol melancholie meelees, en blij ben dit op deze manier nogmaals mee te maken. Geniet er tenvolle van, want ik kan je zeggen , eenmaal je terug hier bent wil je gewoon zo snel mogelijk terug naar daar. Alles wat je daar ziet en meemaakt, het blijft in je zitten , en je zal het nog lang met je meedragen. Trouwens, in La paz heb je een nederlands restaurant cafétje, heel
gezellig en echt lekker (goedkoop natuurlijk ook) .....ja vraag me nu niet meer hoe het noemt natuurlijk ;) doe zeker het cocamuseum, kauw daar gerust een bolletje van..... en , ik ben bij deze nogmaals vrij om te vragen ........neem en fles pisco voor mij mee ;).
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}