Waar waren we ook weer gebleven? Exit luchthaven Enter South Africa! Juist!
Na het inladen van de zakken, wat een heel geknutsel was, konden we uiteindelijk aanzetten!
Met Jan aan het stuur reden we het land binnen. Het feit dat alles hier links gebeurt (zowel alles in de wagen als het rijden zelf) zorgde voor heel wat hilarische situaties. Zo gingen de ruitenwissers iedere keer aan wanneer we links of rechts wilden afdraaien... De pinkers zitten hier namelijk ook aan de andere kant van het stuur :-D... We hebben toch verschillende keren zitten schudden op de achterbank! Volgens de gps zouden we ongeveer twee uurtjes nodig hebben om in Clarens te komen... Wij reden er echter bijna het 3dubbele over en arriveerden pas omstreeks 8u30 in het stadje. Eerlijkheidhalve moet ik vermelden dat we onderweg stopten aan de spar om wat mondvoorraad in te slaan en dat we toch wel een drietal keer opgehouden werden door wegenwerken. Je kent ze wel, tweerichtingsverkeer die eenrichting wordt en waarbij je zo ongeveer 10 minuten voor een klein rood lichtje staat... Wel, hier hebben ze er zelfs een persoon bij gezet die er nog eens voor zorgt dat het bord `Stop` wordt omgedraaid naar `Go`! Kwestie van rekening te houden met kleurenblinden denk ik, ofwel: DIT IS WERKGELEGENHEID CREEEREN BELGIE!!!!:-D
Soit, ik kon het onderweg toch niet laten van af en toe in slaap te dommelen, in de auto zitten is dan ook zoooo slaapverwekkend! Dit werd natuurlijk nauwlettend in de gaten gehouden (kijk ze slapt weer!) waardoor er al bij al van slapen niet teveel terecht kwam! Het landschap hier heeft over het algemeen een warme geeloranje gloed, maar tijdens de rit had ik nog niet echt het gevoel dat ik in Afrika was, behalve de overtuigende aanwezigheid van zwarten dan! We zagen wel onze eerste struisvogels! Woehoe!!

Tegen 18u zakte de zon achter de bergen en kwamen we na drie kwartier terecht in de `nacht`. Het wordt hier al snel pikdonker! Maar desondanks bracht wim (de chauffeurs hadden al eens gewisseld) ons met veel gehobbel (combinatie van de baan en Wim zijn rijstijl...Moptje he wim ;-)) veilig en wel in het dorpje Clarens. Aangezien we al zolang op de baan waren en bijgevolg compleet uitgehonderd, stopten we eerst in een restaurantje vooraleer we naar onze overnachtingsplaats wandelden. Eventjes de innerlijke mens versterken met een typische goeie Zuid-Afrikaanse....PIZZA :-D Jaja, we beginnen meteen met integratie :-D
En eenmaal ons buikje rond gegeten gingen we op zoek naar onze lodge. Een oude koeienstal zo beschreef Jan het... Mijn fantastie sloeg op hol en mijn ene wenkbrauw de hoogte in. Wat moesten we ons daarbij voorstellen...?? Het plaatsje waar de gps ons heen bracht zag eruit als een boerderijdomein. Het was behoorlijk afgelegen en er lagen wat gebouwtjes die op een huis en wat stallen leken. We stapten uit en wandelden rond, maar bespeurden buiten een fenomenale sterrenhemel, echter niets spectaculairs. Geen mensen, geen koeiestal met bedden, geen koeiestal met koeien, niets... Een beetje verder brandde echter licht en na wat heen en weer rijden kwamen we uiteindelijk toch aan bij onze koeienlodge (waar zelfs al een kampvuurtje brandde). Deze zag er echter een stuk beter uit dan de naam doet vermoeden! Het was een grote ruimte met daarin een twintigtal stapelbedden, twee wasruimtes (1tje voor `mans` en eentje voor `dames`) met lavabo`s, douches, wc`s en, heel belangrijk, geen koe te bespeuren! :-) Wel een grote vieze krekel die net iets te dicht bij mijn bed zat en die Tinne met veel professionaliteit (de sandaal) voor mij verwijderde!
Iedereen palmde al snel een bed in, plukte zijn rugzak uit het busje en nam een douche waarna we ons gezellig rond het kampvuur zetten! De sfeer was gemoedelijk, je zou niet zeggen dat we elkaar nog maar een dag kenden, het babbelen ging vlot, als ook het lachen! Stiekem bekenden we dat we toch allen blij waren in deze groep terecht gekomen te zijn en niet in de andere! Deze zagen er toch wel behoorlijk...hoe zal ik het beleefd zeggen...`kleurloos` uit. Allen waren we het er over eens, we hadden het getroffen met elkaar!! Hoe goed kun je starten?? ;-D
Het werd al snel 11u30 en de vermoeidheid won het van de gezelligheid. 1 voor 1 slenterden we naar ons bedje. Wim, die de slag met de vermoeidheid al lang verloren had, lag reeds volledig ingeslaapzakt met een krant over zijn hoofd te tukken. De nacht begon...tegelijk met de eerste aantal snurkgeluiden...waar lagen die oordopjes ook weer...?

En zo eindigde onze eerste dag, die we vooral in de auto doorbrachten, met een goed gevoel en veel goesting om er een gezellige spetterende reis van te maken! De volgende dag stond ons al meteen een tweedaagse met overnachting in een grot te wachten!! Dus we vlogen er wel meteen in!

Gezien de kakelende rumoerige dansende afrikaanse vrouwen gecombineerd met de te luide bonkende muziek, hou ik de rest van mijn verhaal voor morgen! Ik kan me niet echt concentreren en vrees dat het slapen ook weer niet van een leien dakje zal lopen met dit kabaal!!! Soit, to be continued....!!

Alvast bedankt voor jullie reacties!!

Liefs
Concentratiegestoorde Joke